Bart Van Stappen
12/30/2004 10:44:00 PM
______________________________________________________________________
Verafstoot op de troon
Zo'n twintig jaar geleden, toen Guy Verhofstadt als jonge
belhamel de Belgische politiek en enkele regeringen-Martens op
stelten zette met zijn thatcherisme, werd hij een hoofdfiguur in
een politieke strip, /Pest in 't Paleis/. Deze parodie was
gesitueerd in de Spaanse tijd, met b.v. een dispuut over "Spaanse
bombarden" als toespeling op de toenmalige kwestie van de
Amerikaanse kruisraketten. Premier Martiavelli voert een politiek
van sociale afbraak, zodat vier weverkens uit nijpende armoede een
marktkramer gaan afdreigen voor "een pond savieren". Breughel wint
de persprijs met zijn schilderij over de strijd tussen de vetten
en de mageren, maar de echte journalistieke stunt komt van Daniël
Buylepest die Martiavelli een geweten schopt door hem geen micro,
maar een raap voor te houden: "Zult ù deze raap eten?!" En dan is
er het hyperkinetische kereltje Gwij Verafstoot, dat op een ram
het paleis binnenstormt en, tot wanhoop van landvoogdes Fabiola,
op de troon gaat zitten.
Het leven imiteert soms de kunst, en Verhofstadt is nu zo ver
dat hij zich inderdaad prerogatieven van de Kroon toeëigent. Hij
heeft ons, "mensen van goede wil", verblijd met een
quasi-koninklijke kerstboodschap.
Waarschuwing
Aanleiding voor zijn praatje over "de ideologie van de
confrontatie in opmars" is de moord op Theo van Gogh door een
bevlogen islamiet, met op de achtergrond nog steeds de
islamitische aanslagen van 11 september 2001 die "de wereld in een
tijdperk van terreur, van verschrikking en van afgrijzen gestort"
hebben. Iedereen begrijpt dat het vooral de islam betreft, al doet
de premier zijn best om de vis te verdrinken door er b.v. ook de
Vlaams-Waalse ruzies bij te halen. Eén goed punt is dat
Verhofstadt de "progressieve" klasse bekritiseert, die uit
cultuurrelativisme de vrouwenrechten opoffert in plaats van hun
universaliteit te verdedigen. Maar in zijn oppervlakkigheid
weigert hij consequent door te denken op zijn eigen veroordeling
van een strijd waarin "het geloof van de ander steevast als
inferieur wordt gebrandmerkt". De ene levensbeschouwing beter
vinden dan de andere, dat is gewoon een kwestie van
opinievrijheid. Tevens is het een intrinsiek kenmerk van de islam,
waar het dan wel geweld tegen niet-moslims kan rechtvaardigen.
Verhofstadts waarschuwing tegen de onverdraagzaamheid is onbedoeld
een waarschuwing tegen de islam.
Toets
Applaus kreeg Verhofstadt onder meer in /De Morgen/, waar ook
Yves Desmet weigert in te zien dat de "onstuitbare eruptie om met
woorden of met wapens het eigen gelijk te halen" vooral het werk
is van de islam in zijn haat jegens ongelovigen en van links in
zijn haat tegen rechts. Volgens Yves Desmet, heeft "het politiek
correcte denken zich op een schrikbarend korte tijd van de
linkerkant naar de rechterkant van het politieke spectrum
verplaatst" (/De Morgen/, 21 dec. 2004). Zou het werkelijk? Dat
kan getoetst worden aan objectieve criteria.
De VLD-top meent regelmatig de eigen partijbasis te moeten
schofferen met linkse standpunten, b.v. met zijn fanatieke steun
aan Turkijes EU-toetreding, duidelijk omdat links nog steeds de
dominante ideologie is. Enkele maanden geleden is de redactie van
Gazet van Antwerpen herschikt omdat de oude garde te rechts
bevonden werd; Desmet zal gelijk krijgen de dag waarop het
omgekeerde gebeurt. Bijvoorbeeld wanneer hijzelf in zijn
VTM-discussieprogramma hardhandig vervangen wordt door de
hoofdredacteur van 't Pallieterke. Vandaag echter behandelt /VTM
in Telefacts/ legitieme vragen over islam, migratie en
contractvrijheid onder de criminaliserende hoofding "racisme".
Dikke bult, eigen schuld
Na de moord op Theo van Gogh is de indruk gewekt dat de
multiculturele onzin nu echt ter discussie staat, dat het
knuffelbeleid nu eindelijk plaats moet maken voor echte
integratie. Ten onrechte. De Nederlandse koningin en premier
hebben meteen moskeeën bezocht, niet de familiale of
geestverwante nabestaanden van Van Gogh. De moslims bleven zonder
enig /nostra culpa/ bij hun aloude klaagzang dat men hen ten
onrechte met fanatisme en terreur associeert. En zij werden
daarvoor beloond met een ministerieel voorstel om de wet tegen de
godslastering te reactiveren, nu met speciale bescherming voor
Allah en zijn profeet. In Groot-Brittannië werkt men aan een
verbod op spot met religies, doelend op de islam. In Australië is
pas een priester veroordeeld wegens "aanzetten tot haat jegens de
islam" omdat hij aangetoond had hoe geweld tegen vrouwen en
andersdenkenden geen aberratie is maar gebaseerd is op expliciete
koranverzen. De eerwaarde was een vluchteling uit Pakistan, waar
de wet tegen de belediging van de islam een echt terreurwapen is
tegen de niet-moslims, en hij had niet verwacht dat ook het
libertijnse Australië zulk verbod kent.
De meeste commentatoren onthouden hun steun aan de door
moslims bedreigde politici Ayaan Hirsi Ali en Geert Wilders, die
immers alle ellende over zichzelf afgeroepen hebben met hun
luidruchtig "misbruik van de vrije meningsuiting". Ook Verhofstadt
treedt deze veroordeling van de gedode of ondergedoken
islamcritici subtiel bij: "Vrije meningsuiting is zo synoniem
geworden voor schelden." Kortom, wanneer een moslim in naam van de
islam een moord pleegt, dan laat onze politieke klasse geen moeite
onverlet om de moslims op hun gemak te stellen en tegen kritiek af
te schermen, niet om hen tot gewetensonderzoek aan te manen.
Stel dat...
Ook deze vaststelling bewijst dat er helemaal geen
verschuiving in de strekking van de politieke correctheid
opgetreden is. En zij levert een duidelijk criterium op om vast te
stellen wanneer die verschuiving zich wél voltrokken zal hebben.
Stel dat een rechtse militant een moord pleegt, of dat men dit
althans gelooft, zoals het geval was met de eerste verdachte van
de moord op de Zweedse minister Anna Lindh (de echte schuldige was
een labiele immigrant). Zien we dan politici op bezoek gaan op de
IJzerwake of in herberg /De Leeuw van Vlaanderen/ om hun begrip te
tonen voor de mikpunten van antirechtse vooroordelen? Ik hoor al
de zalvende toespraken van Verhofstadt: "We mogen de fascisten
niet met een schutkring uit onze gemeenschap stoten. We mogen de
misdaad van één misleide jongeman niet veralgemenen, want de
meeste fascisten zijn goede mensen. Ja, sommige van mijn beste
vrienden zijn fascist." Niemand die daarom vraagt, maar dát zou
tenminste wijzen op een politieke correctheid die naar rechts
verschoven is.
Dagobert Kesselstein
______________________________________________________________________
(Dagobert Kesselstein, "Verafstoot op de troon" ("Actueel"), in
/'t Pallieterke/ <www.pallieterke.info>, 59:53 (29 december 2004), blz. 4.)